- SKJÓTR
- I)m. vehicle, horse.II)a. swift fleet (skjótr hestr); quick, short (skjót svör); neut., skjótt, as adv. speedily (hón bjó sik skjótt).* * *adj., skjót, skjótt, swift, fleet; hefir þú skjótara hest séð? Fms. vii. 169; þeir hljópu at þeim, ok varð skjótastr Moðúlfr, Nj. 262; s. til góðra verka, Skálda 169: skjótt, opp. to seint, Edda 127.2. of time; skjótari skilning, Fms. i. 97; skjótan órskurð, 42; skjótar sölur, Ísl. ii. 126; þat er skjótast at segja, in short! Fms. vi. 84; rifhrís er skjótara er at rífa upp, it is sooner picked, Grág. ii. 288; mjólk ok aðra hluti þá er þeim vóru skjótastir til lífs, Finnb. 234; skjót samstafa, a short syllable, Edda (Ht.)3. neut. skjótt, speedily; hón bjó sik skjótt, Nj. 11; búa sik sem skjótast, Fms. i. 73; þeir sjá skjótt (soon) logann, Ísl. ii. 152; birta skjótt sinn vilja, Ld. 186; sofna skjótt, Fms. i. 9; líf mannligt endast skjótt, Hallgr., Pass. 8. 17, 14. 1.B. COMPDS: skjótfara, skjótfæri, skjótfættr, skjótgörr, skjóthendr, skjótkeypt, skjótkjörinn, skjótlátr, skjótleikinn, skjótlitið, skjótlyndr, skjótmælgi, skjótorðliga, skjótorðr, skjótráðit, skjótráðr, skjótræði, skjótsvarinn, skjóttíndr, skjótyrði.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.